ко́мін
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
ко́мін | ко́міны каміны́ |
|
ко́міна | ко́мінаў каміно́ў |
|
ко́міну | ко́мінам каміна́м |
|
ко́мін | ко́міны каміны́ |
|
ко́мінам | ко́мінамі каміна́мі |
|
ко́міне | ко́мінах каміна́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)