кле́нчыць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кле́нчу кле́нчым
2-я ас. кле́нчыш кле́нчыце
3-я ас. кле́нчыць кле́нчаць
Прошлы час
м. кле́нчыў кле́нчылі
ж. кле́нчыла
н. кле́нчыла
Дзеепрыслоўе
цяп. час кле́нчачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)