клеймаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| клеймаўшчы́к | клеймаўшчыкі́ | |
| клеймаўшчыка́ | клеймаўшчыко́ў | |
| клеймаўшчыку́ | клеймаўшчыка́м | |
| клеймаўшчыка́ | клеймаўшчыко́ў | |
| клеймаўшчыко́м | клеймаўшчыка́мі | |
| клеймаўшчыку́ | клеймаўшчыка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)