клеймаўшчы́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
клеймаўшчы́к | клеймаўшчыкі́ | |
клеймаўшчыка́ | клеймаўшчыко́ў | |
клеймаўшчыку́ | клеймаўшчыка́м | |
клеймаўшчыка́ | клеймаўшчыко́ў | |
клеймаўшчыко́м | клеймаўшчыка́мі | |
клеймаўшчыку́ | клеймаўшчыка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)