клеймава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
клеймава́льшчык | клеймава́льшчыкі | |
клеймава́льшчыка | клеймава́льшчыкаў | |
клеймава́льшчыку | клеймава́льшчыкам | |
клеймава́льшчыка | клеймава́льшчыкаў | |
клеймава́льшчыкам | клеймава́льшчыкамі | |
клеймава́льшчыку | клеймава́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)