клаа́чныя
назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
клаа́чныя | |
клаа́чных | |
клаа́чным | |
клаа́чных ( |
|
клаа́чнымі | |
клаа́чных |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)