ке́ўкнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ке́ўкну ке́ўкнем
2-я ас. ке́ўкнеш ке́ўкнеце
3-я ас. ке́ўкне ке́ўкнуць
Прошлы час
м. ке́ўкнуў ке́ўкнулі
ж. ке́ўкнула
н. ке́ўкнула
Загадны лад
2-я ас. ке́ўкні ке́ўкніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ке́ўкнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)