ке́ўзаць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ке́ўзаю ке́ўзаем
2-я ас. ке́ўзаеш ке́ўзаеце
3-я ас. ке́ўзае ке́ўзаюць
Прошлы час
м. ке́ўзаў ке́ўзалі
ж. ке́ўзала
н. ке́ўзала
Загадны лад
2-я ас. ке́ўзай ке́ўзайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ке́ўзаючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)