ке́кур

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ке́кур ке́куры
Р. ке́кура ке́кураў
Д. ке́куру ке́курам
В. ке́кур ке́куры
Т. ке́курам ке́курамі
М. ке́куры ке́курах

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)