квіпракво́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. квіпракво́ квіпракво́
Р. квіпракво́ квіпракво́
Д. квіпракво́ квіпракво́
В. квіпракво́ квіпракво́
Т. квіпракво́ квіпракво́
М. квіпракво́ квіпракво́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)