квэ́цанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| квэ́цанне | квэ́цанні | |
| квэ́цання | квэ́цанняў | |
| квэ́цанню | квэ́цанням | |
| квэ́цанне | квэ́цанні | |
| квэ́цаннем | квэ́цаннямі | |
| квэ́цанні | квэ́цаннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)