кво́хаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кво́хаю кво́хаем
2-я ас. кво́хаеш кво́хаеце
3-я ас. кво́хае кво́хаюць
Прошлы час
м. кво́хаў кво́халі
ж. кво́хала
н. кво́хала
Загадны лад
2-я ас. кво́хай кво́хайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кво́хаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)