кво́каць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кво́каю кво́каем
2-я ас. кво́каеш кво́каеце
3-я ас. кво́кае кво́каюць
Прошлы час
м. кво́каў кво́калі
ж. кво́кала
н. кво́кала
Загадны лад
2-я ас. кво́кай кво́кайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кво́каючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)