кво́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кво́канне | |
кво́кання | |
кво́канню | |
кво́канне | |
кво́каннем | |
кво́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
кво́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кво́канне | |
кво́кання | |
кво́канню | |
кво́канне | |
кво́каннем | |
кво́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)