кветава́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. квяту́ю квяту́ем
2-я ас. квяту́еш квяту́еце
3-я ас. квяту́е квяту́юць
Прошлы час
м. кветава́ў кветава́лі
ж. кветава́ла
н. кветава́ла
Загадны лад
2-я ас. квяту́й квяту́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час квяту́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)