ква́кнуць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ква́кну ква́кнем
2-я ас. ква́кнеш ква́кнеце
3-я ас. ква́кне ква́кнуць
Прошлы час
м. ква́кнуў ква́кнулі
ж. ква́кнула
н. ква́кнула
Загадны лад
2-я ас. ква́кні ква́кніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ква́кнуўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)