ква́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| ква́канне | ква́канні | |
| ква́кання | ква́канняў | |
| ква́канню | ква́канням | |
| ква́канне | ква́канні | |
| ква́каннем | ква́каннямі | |
| ква́канні | ква́каннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)