ква́канне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ква́канне ква́канні
Р. ква́кання ква́канняў
Д. ква́канню ква́канням
В. ква́канне ква́канні
Т. ква́каннем ква́каннямі
М. ква́канні ква́каннях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)