квазінавуко́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. квазінавуко́вы квазінавуко́вая квазінавуко́вае квазінавуко́выя
Р. квазінавуко́вага квазінавуко́вай
квазінавуко́вае		 квазінавуко́вага квазінавуко́вых
Д. квазінавуко́ваму квазінавуко́вай квазінавуко́ваму квазінавуко́вым
В. квазінавуко́вы (неадуш.)
квазінавуко́вага (адуш.)		 квазінавуко́вую квазінавуко́вае квазінавуко́выя (неадуш.)
квазінавуко́вых (адуш.)
Т. квазінавуко́вым квазінавуко́вай
квазінавуко́ваю		 квазінавуко́вым квазінавуко́вымі
М. квазінавуко́вым квазінавуко́вай квазінавуко́вым квазінавуко́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)