каўза́ць

‘каўзацца’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каўза́ю каўза́ем
2-я ас. каўза́еш каўза́еце
3-я ас. каўза́е каўза́юць
Прошлы час
м. каўза́ў каўза́лі
ж. каўза́ла
н. каўза́ла
Загадны лад
2-я ас. каўза́й каўза́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каўза́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)