кашкану́ць

‘выцяць каго-небудзь па твары’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. кашкану́ кашканё́м
2-я ас. кашкане́ш кашканяце́
3-я ас. кашкане́ кашкану́ць
Прошлы час
м. кашкану́ў кашкану́лі
ж. кашкану́ла
н. кашкану́ла
Загадны лад
2-я ас. кашкані́ кашкані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час кашкану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)