кахі́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кахі́канне | |
кахі́кання | |
кахі́канню | |
кахі́канне | |
кахі́каннем | |
кахі́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
кахі́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
кахі́канне | |
кахі́кання | |
кахі́канню | |
кахі́канне | |
кахі́каннем | |
кахі́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)