каталі́цка-ўнія́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каталі́цка-ўнія́цкі каталі́цка-ўнія́цкая каталі́цка-ўнія́цкае каталі́цка-ўнія́цкія
Р. каталі́цка-ўнія́цкага каталі́цка-ўнія́цкай
каталі́цка-ўнія́цкае		 каталі́цка-ўнія́цкага каталі́цка-ўнія́цкіх
Д. каталі́цка-ўнія́цкаму каталі́цка-ўнія́цкай каталі́цка-ўнія́цкаму каталі́цка-ўнія́цкім
В. каталі́цка-ўнія́цкі (неадуш.)
каталі́цка-ўнія́цкага (адуш.)		 каталі́цка-ўнія́цкую каталі́цка-ўнія́цкае каталі́цка-ўнія́цкія (неадуш.)
каталі́цка-ўнія́цкіх (адуш.)
Т. каталі́цка-ўнія́цкім каталі́цка-ўнія́цкай
каталі́цка-ўнія́цкаю		 каталі́цка-ўнія́цкім каталі́цка-ўнія́цкімі
М. каталі́цка-ўнія́цкім каталі́цка-ўнія́цкай каталі́цка-ўнія́цкім каталі́цка-ўнія́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)