каталіты́чны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. каталіты́чны каталіты́чная каталіты́чнае каталіты́чныя
Р. каталіты́чнага каталіты́чнай
каталіты́чнае		 каталіты́чнага каталіты́чных
Д. каталіты́чнаму каталіты́чнай каталіты́чнаму каталіты́чным
В. каталіты́чны (неадуш.)
каталіты́чнага (адуш.)		 каталіты́чную каталіты́чнае каталіты́чныя (неадуш.)
каталіты́чных (адуш.)
Т. каталіты́чным каталіты́чнай
каталіты́чнаю		 каталіты́чным каталіты́чнымі
М. каталіты́чным каталіты́чнай каталіты́чным каталіты́чных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)