касцяні́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. касцяні́чнік
Р. касцяні́чніку
Д. касцяні́чніку
В. касцяні́чнік
Т. касцяні́чнікам
М. касцяні́чніку

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)