касця́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
касця́к | касцякі́ | |
касцяка́ | касцяко́ў | |
касцяку́ | касцяка́м | |
касця́к | касцякі́ | |
касцяко́м | касцяка́мі | |
касцяку́ | касцяка́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)