кастыля́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кастыля́ю кастыля́ем
2-я ас. кастыля́еш кастыля́еце
3-я ас. кастыля́е кастыля́юць
Прошлы час
м. кастыля́ў кастыля́лі
ж. кастыля́ла
н. кастыля́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час кастыля́ючы

Крыніцы: dzsl2007, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)