карэ́ліць

‘высушваць што-небудзь, рабіць закарэлым (карэліць шубу на печы)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карэ́лю карэ́лім
2-я ас. карэ́ліш карэ́ліце
3-я ас. карэ́ліць карэ́ляць
Прошлы час
м. карэ́ліў карэ́лілі
ж. карэ́ліла
н. карэ́ліла
Загадны лад
2-я ас. карэ́ль карэ́льце
Дзеепрыслоўе
цяп. час карэ́лячы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)