кары́чнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кары́чнік кары́чнікі
Р. кары́чніку кары́чнікаў
Д. кары́чніку кары́чнікам
В. кары́чнік кары́чнікі
Т. кары́чнікам кары́чнікамі
М. кары́чніку кары́чніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)