кары́чнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кары́чнік | кары́чнікі | |
кары́чніку | кары́чнікаў | |
кары́чніку | кары́чнікам | |
кары́чнік | кары́чнікі | |
кары́чнікам | кары́чнікамі | |
кары́чніку | кары́чніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)