кары́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кары́та кары́ты
Р. кары́та кары́т
Д. кары́ту кары́там
В. кары́та кары́ты
Т. кары́там кары́тамі
М. кары́це кары́тах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)