карыгава́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карыгу́ю карыгу́ем
2-я ас. карыгу́еш карыгу́еце
3-я ас. карыгу́е карыгу́юць
Прошлы час
м. карыгава́ў карыгава́лі
ж. карыгава́ла
н. карыгава́ла
Дзеепрыслоўе
цяп. час карыгу́ючы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)