карыгава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| карыгава́нне | карыгава́нні | |
| карыгава́ння | карыгава́нняў | |
| карыгава́нню | карыгава́нням | |
| карыгава́нне | карыгава́нні | |
| карыгава́ннем | карыгава́ннямі | |
| карыгава́нні | карыгава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)