карчу́к
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карчу́к | карчукі́ | |
| карчука́ | карчуко́ў | |
| карчуку́ | карчука́м | |
| карчу́к | карчукі́ | |
| карчуко́м | карчука́мі | |
| карчуку́ | карчука́х |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)