карха́ць
‘удараць, біць каго-небудзь кулаком’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| карха́ю | карха́ем | |
| карха́еш | карха́еце | |
| карха́е | карха́юць | |
| Прошлы час | ||
| карха́ў | карха́лі | |
| карха́ла | ||
| карха́ла | ||
| Загадны лад | ||
| карха́й | карха́йце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| карха́ючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)