кару́нніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кару́нніца | кару́нніцы | |
| кару́нніцы | кару́нніц | |
| кару́нніцы | кару́нніцам | |
| кару́нніцу | кару́нніц | |
| кару́нніцай кару́нніцаю |
кару́нніцамі | |
| кару́нніцы | кару́нніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)