кароткахваляві́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кароткахваляві́к кароткахвалевікі́
Р. кароткахвалевіка́ кароткахвалевіко́ў
Д. кароткахвалевіку́ кароткахвалевіка́м
В. кароткахвалевіка́ кароткахвалевіко́ў
Т. кароткахвалевіко́м кароткахвалевіка́мі
М. кароткахвалевіку́ кароткахвалевіка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)