ка́рніца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| ка́рніца | ка́рніцы | |
| ка́рніцы | ка́рніц | |
| ка́рніцы | ка́рніцам | |
| ка́рніцу | ка́рніц | |
| ка́рніцай ка́рніцаю |
ка́рніцамі | |
| ка́рніцы | ка́рніцах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)