ка́рнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| ка́рнік | ка́рнікі | |
| ка́рніка | ка́рнікаў | |
| ка́рніку | ка́рнікам | |
| ка́рніка | ка́рнікаў | |
| ка́рнікам | ка́рнікамі | |
| ка́рніку | ка́рніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)