карна́цець

‘станавіцца карнатым’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. карна́цее карна́цеюць
Прошлы час
м. карна́цеў карна́целі
ж. карна́цела
н. карна́цела
Дзеепрыслоўе
цяп. час карна́цеючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)