карко́ўнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| карко́ўнік | карко́ўнікі | |
| карко́ўніка | карко́ўнікаў | |
| карко́ўніку | карко́ўнікам | |
| карко́ўнік | карко́ўнікі | |
| карко́ўнікам | карко́ўнікамі | |
| карко́ўніку | карко́ўніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)