каркава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| каркава́льшчык | каркава́льшчыкі | |
| каркава́льшчыка | каркава́льшчыкаў | |
| каркава́льшчыку | каркава́льшчыкам | |
| каркава́льшчыка | каркава́льшчыкаў | |
| каркава́льшчыкам | каркава́льшчыкамі | |
| каркава́льшчыку | каркава́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)