кардана́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кардана́жнік | кардана́жнікі | |
| кардана́жніка | кардана́жнікаў | |
| кардана́жніку | кардана́жнікам | |
| кардана́жніка | кардана́жнікаў | |
| кардана́жнікам | кардана́жнікамі | |
| кардана́жніку | кардана́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)