кардана́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
кардана́жнік | кардана́жнікі | |
кардана́жніка | кардана́жнікаў | |
кардана́жніку | кардана́жнікам | |
кардана́жніка | кардана́жнікаў | |
кардана́жнікам | кардана́жнікамі | |
кардана́жніку | кардана́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)