караі́бка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| караі́бка | караі́бкі | |
| караі́бкі | караі́бак | |
| караі́бцы | караі́бкам | |
| караі́бку | караі́бак | |
| караі́бкай караі́бкаю |
караі́бкамі | |
| караі́бцы | караі́бках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)