караі́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| караі́б | караі́бы | |
| караі́ба | караі́баў | |
| караі́бу | караі́бам | |
| караі́ба | караі́баў | |
| караі́бам | караі́бамі | |
| караі́бе | караі́бах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)