кара́чка

‘прадстаўніца каракскай народнасці’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кара́чка кара́чкі
Р. кара́чкі кара́чак
Д. кара́чцы кара́чкам
В. кара́чку кара́чак
Т. кара́чкай
кара́чкаю		 кара́чкамі
М. кара́чцы кара́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)