караці́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. карачу́ каро́цім
2-я ас. каро́ціш каро́ціце
3-я ас. каро́ціць каро́цяць
Прошлы час
м. караці́ў караці́лі
ж. караці́ла
н. караці́ла
Загадны лад
2-я ас. караці́ караці́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час каро́цячы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)