каратэ́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны

адз. мн.
Н. каратэ́ каратэ́
Р. каратэ́ каратэ́
Д. каратэ́ каратэ́
В. каратэ́ каратэ́
Т. каратэ́ каратэ́
М. каратэ́ каратэ́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)