караткано́жка
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
караткано́жка | караткано́жкі | |
караткано́жкі | караткано́жак | |
караткано́жцы | караткано́жкам | |
караткано́жку | караткано́жак | |
караткано́жкай караткано́жкаю |
караткано́жкамі | |
караткано́жцы | караткано́жках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)