карата́жнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
карата́жнік | карата́жнікі | |
карата́жніка | карата́жнікаў | |
карата́жніку | карата́жнікам | |
карата́жніка | карата́жнікаў | |
карата́жнікам | карата́жнікамі | |
карата́жніку | карата́жніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)