каранава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| каранава́нне | каранава́нні | |
| каранава́ння | каранава́нняў | |
| каранава́нню | каранава́нням | |
| каранава́нне | каранава́нні | |
| каранава́ннем | каранава́ннямі | |
| каранава́нні | каранава́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)