кара́лінка
‘сінгулятыў да кара´лі’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
| кара́лінка | кара́лінкі | |
| кара́лінкі | кара́лінак | |
| кара́лінцы | кара́лінкам | |
| кара́лінку | кара́лінкі | |
| кара́лінкай кара́лінкаю |
кара́лінкамі | |
| кара́лінцы | кара́лінках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)