каралява́ць

‘жыць у раскошы’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. каралю́ю каралю́ем
2-я ас. каралю́еш каралю́еце
3-я ас. каралю́е каралю́юць
Прошлы час
м. каралява́ў каралява́лі
ж. каралява́ла
н. каралява́ла
Загадны лад
2-я ас. каралю́й каралю́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час каралю́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)